Arrest 28 juni 2021: discriminatie op basis van handicap en zwangerschap tijdens de sollicitatieprocedure en bij de aanwerving geeft recht op een jaarloon als schadevergoeding

Een farmaceutisch bedrijf moet een niet-aangeworven sollicitante een schadevergoeding van 12 maanden loon betalen. De onderneming maakte zich tijdens de sollicitatieprocedure en bij de beslissing een andere kandidate aan te werven, schuldig aan discriminatie op basis van de auditieve handicap van de sollicitante en op basis van haar zwangerschap. Deze discriminatie op 2 verschillende gronden en op 2 verschillende tijdstippen, geeft recht op tweemaal de forfaitaire schadevergoeding van 6 maanden loon. Dat besliste het arbeidshof Antwerpen op 28 juni 2021. Hiermee mildert het arbeidshof het vonnis dat de arbeidsrechtbank Antwerpen, afdeling Mechelen eerder in deze zaak velde. Zij kende de vrouw 3 keer de forfaitaire schadevergoeding toe.
De vrouw, een gedoctoreerde bio-ingenieur, solliciteerde in januari 2018. Zij heeft een auditieve beperking (doofheid) en was zwanger bij de sollicitatie. De onderneming liet de sollicitatieprocedure aanslepen. Zij gaf de kandidate niet dezelfde mogelijkheden om haar competenties te tonen als een andere, horende kandidate die niet zwanger was.
In een eerste reactie op de sollicitatie meldde de onderneming: ”Doofheid is een issue, maar ik wil zien of het een klein of een groot probleem is.” Vervolgens had de kandidate één gesprek met één manager, gericht op de vacature. Zij kreeg het aanbod om tegen betaling van thuis uit een tijdelijke administratieve taak te verrichten. De onderneming omschrijft die taak als bureauwerk dat een student kan doen. Deze taak zou haar toelaten aan de kandidate te “wennen” en andersom. Het was geen test voor de vacante functie. De kandidate die de onderneming finaal aanwierf, solliciteerde pas een maand later. Zij had 2 gesprekken die gericht waren op de functie, telkens met 2 andere personen. Deze kandidate kreeg ook de mogelijkheid om een test af te leggen, op basis waarvan de onderneming haar competentie voor de vacante functie kon beoordelen.
De afgewezen kandidate stelde de onderneming in gebreke. Zij achtte zich nadelig behandeld door haar handicap. De onderneming reageerde daarop met de melding dat haar profiel wel aansloot bij de vacature, maar dat zij hoopte op een geschikte kandidaat die eerder aan de slag kon. Door haar zwangerschap kon de afgewezen kandidate immers pas ten vroegste in juli of augustus 2018 starten. Dat is volgens de onderneming één van de redenen voor de keuze voor de andere kandidate, en niet de handicap.
Het arbeidshof aanvaardt dat er feiten zijn die een directe discriminatie op basis van handicap en van geslacht doen vermoeden. Het stelt vast dat de onderneming niet bewijst dat het de kandidate ook zou hebben afgewezen als zij een horende kandidate was geweest, die niet zwanger was. Het beslist dat dit discriminatie is op basis van handicap en op basis van geslacht
(zwangerschap). De onderneming discrimineerde de kandidate tijdens de sollicitatieprocedure en bij de beslissing om haar niet aan te werven.
Voor de discriminatie op grond van geslacht kent het arbeidshof de afgewezen kandidate op basis van de Genderwet een forfaitaire schadevergoeding van 6 maanden loon toe. Daarnaast heeft zij met toepassing van de Antidiscriminatiewet recht op een tweede schadevergoeding van 6 maanden loon, wegens de discriminatie op basis van handicap. De discriminatie op basis van handicap tijdens de sollicitatieprocedure is verweven met deze bij de niet-aanwerving. Zij leidt slechts 1 keer tot schade. Vandaar dat het arbeidshof, anders dan de arbeidsrechtbank, voor deze discriminatie geen 2 afzonderlijke vergoedingen toekent. Het berekent de schadevergoeding op basis van het startloon van de kandidate die finaal werd aangeworven.
Het arbeidshof beveelt de onderneming om de discriminerende praktijken te staken. Omdat de onderneming aantoont dat zij ondertussen stappen zette om discriminaties in de toekomst te vermijden, acht het arbeidshof het niet nodig aan dit bevel een dwangsom te koppelen.

Contactgegevens:
Joris Van Camp Raadsheer - Persmagistraat Arbeidshof Antwerpen
GSM +32 (0)486 70 53 92
Mail joris.vancamp@just.fgov.be
http://www.rechtbanken-tribunaux.be/nl/rechtbanken-hoven/arbeidshof/arb…
Cockerillkaai 39, 2000 Antwerpen

Arrest 9 juni 2021: Wout VAN AERT is ex-ploeg vergoeding verschuldigd

Wielrenner Wout VAN AERT beëindigde zijn arbeidsovereenkomst met SNIPER CYCLING in september 2018 ten onrechte wegens dringende reden. Dat besliste het arbeidshof Antwerpen op 9 juni 2021. Hierdoor is VAN AERT de wielerploeg van Nick NUYENS een verbrekingsvergoeding van ongeveer 660.000,00 euro verschuldigd. SNIPER CYCLING bewijst echter niet dat zij door de beëindiging van de overeenkomst door VAN AERT nog andere schade leed. Het arbeidshof verklaarde haar eis tot betaling van een bijkomende schadevergoeding wegens rechtsmisbruik of misbruik van ontslagrecht ongegrond.
Wout VAN AERT sloot in 2016 een arbeidsovereenkomst als profwielrenner met SNIPER CYCLING. Deze overeenkomst gold voor een bepaalde duur, namelijk van 1 januari 2017 tot 31 december 2019. Om allerlei redenen, die het arbeidshof in zijn arrest uiteenzet, geraakte de samenwerking verstoord. Met een aangetekende brief van zijn raadslieden van 17 september 2018 beëindigde VAN AERT de arbeidsovereenkomst wegens dringende reden.
In deze brief vermeldden de raadslieden van VAN AERT een aantal “ernstige tekortkomingen” en “absoluut ontoelaatbare praktijken” die volgens hen elke verdere samenwerking onmogelijk maakten. De directe aanleiding voor de beëindiging van de samenwerking was volgens de ontslagbrief de vraag van SNIPER BELGIUM aan Niels ALBERT, ploegleider en coach van VAN AERT, om een document op te stellen over hun samenwerking. Volgens het arbeidshof is de “essentie van de zaak (…) de vraag of de heer Nick Nuyens aan de heer Niels Albert gevraagd heeft om iets op papier te zetten dat niet met de waarheid strookte en de heer Niels Albert daarbij onder druk zette.”
Uit de stukken van het dossier leidt het arbeidshof af dat Niels ALBERT tegenover verschillende personen aangaf dat de samenwerking met VAN AERT moeilijk was geworden. Volgens het arbeidshof kan men NUYENS niet verwijten dat hij ALBERT vroeg dit op papier te zetten. Het arbeidshof acht het niet bewezen dat NUYENS hierbij ongeoorloofde intenties had. Het stelt evenmin enige ongeoorloofde druk op ALBERT vast. Het arbeidshof besluit dan ook dat SNIPER CYCLING geen ernstige fout beging. Hierdoor is het ontslag wegens dringende reden onterecht.
Gelet op de onterechte beëindiging van de arbeidsovereenkomst wegens dringende reden, is VAN AERT zijn vroegere werkgever een verbrekingsvergoeding verschuldigd. Volgens de Wet van 24 februari 1978 betreffende de arbeidsovereenkomst voor betaalde sportbeoefenaars stemt deze vergoeding overeen met het loon voor 15 maanden en 2 weken. Het arbeidshof acht het verschil met de termijn die geldt voor werknemers die onderworpen zijn aan de Arbeidsovereenkomstenwet van 3 juli 1978, objectief verantwoord. Bij de berekening van de vergoeding neemt het arbeidshof het prijzengeld en de startgelden niet in aanmerking. Zij vallen niet onder het loonbegrip van artikel 1 van het Koninklijk besluit van 13 juli 2004 en artikel 39 van de Arbeidsovereenkomstenwet. Het arbeidshof veroordeelt VAN AERT tot betaling aan SNIPER CYCLING van een verbrekingsvergoeding van € 662.404,31.
SNIPER CYCLING vorderde ook een vergoeding wegens rechtsmisbruik en/of misbruik van ontslagrecht. Door het foutieve optreden van VAN AERT hield zij naar eigen zeggen op te bestaan als Pro Continentaal wielerteam. Haar belangrijkste sponsors haakten af en zij was niet langer in staat haar wielerploeg te financieren en van competitief materiaal te voorzien.
Het arbeidshof wijst deze eis af. SNIPER CYCLING bewijst geen schade die verschilt van deze veroorzaakt door het ontslag zelf. Het hof verwijst in dit verband naar de ratio legis van het systeem van verbrekingsvergoedingen voor betaalde sportbeoefenaars. SNIPER CYCLING bewijst geen schade die niet reeds wordt vergoed door de verbrekingsvergoeding. Evenmin toont zij aan dat er sprake was van een doelbewuste mediastrategie om het voortbestaan van SNIPER CYCLING in het gedrang te brengen.
Het arbeidshof stelt SNIPER CYCLING principieel en grotendeels in het gelijk. Het verwijst Wout VAN AERT in de gerechtskosten.

Wie interesse heeft om op het arbeidshof te komen werken, kan terecht op www.selor.be.

Je vindt er alle informatie, ook over andere jobs bij de overheid.

Na registratie bij Selor krijg je informatie over hoe je moet solliciteren en welke testen je moet afleggen.

Verzoekschrift hoger beroep - afdeling Antwerpen

Verzoekschrift hoger beroep collectieve schuldenregeling - afdeling Antwerpen